Het gebruik van antibiotica is steeds meer aan wettelijke regels gebonden. In de praktijk betekent dit dat antibiotica alleen gegeven mag worden als het echt nodig is. En wanneer is dat echt nodig? Dat is alleen nodig als de weerstand van een dier een bacteriële infectie niet kan bestrijden.
Er komen steeds meer bacteriën die niet meer goed te bestrijden zijn met de antibiotica die we hebben. Daarom moeten we zuinig zijn met het gebruik van antibiotica.
Sinds 2011 zijn de grote huisdierenpraktijken hier al wettelijk toe verplicht. Dit heeft tot een enorme vermindering van antibioticagebruik geleid. Sinds 2013 doen daar de kleine huisdierpraktijken ook aan mee. U zult dat gemerkt hebben in onze praktijk: antibioticakuren worden minder vaak uitgeschreven en meestal ook minder lang. En indien nodig doen we eerst een kweek zodat we precies weten welk middel we tegen welke bacterie moeten gebruiken.
U kunt dus niet zomaar middelen ophalen waar antibiotica inzit. Dat mag wettelijk niet en dat is ook niet verstandig. Want als er een hond, kat, vogel of rat bij u in huis woont die een resistente bacterie heeft , dan kan deze bacterie ook een gevaar vormen voor uw eigen gezondheid.
Er zijn enkele antibiotica die we zelden of nooit meer voorschrijven omdat we die speciaal willen blijven reserveren voor de zeer moeilijk te bestrijden infecties, met name bij mensen. De dierenarts blijft verantwoordelijk voor wat hij of zij voorschrijft, maar samen met u allen als eigenaars moeten we proberen een veilige toekomst voor mens en dier te behouden. Volg de instructies van de kuren dus goed op en maak de kuur af.
Het is soms wel wennen voor huisdiereneigenaars. Uitspraken zoals: ‘Vroeger kreeg ik dat oogzalfje gewoon mee’ en ’Ik kom een kuur ophalen voor mijn vogels’ kunnen echt niet meer. Eerst zullen we het dier moeten zien en dan blijkt dat het vaak om wat anders gaat en er helemaal geen antibiotica kuur nodig is. Wij vragen u om uw medewerking en begrip. Dat is beter voor mens en dier.
